Yazı İçeriği

Yaş farkı azsa daha çok kavga çıkar

Kavgada taraf olmayın!

Çocuklarınız size güvenmek ister

Şiddete tolerans göstermeyin

Büyüdükçe kardeşler arası bağlılık artar

Kardeş kavgaları normal ama şiddet değil

Aynı anne-babadan doğmuş olsalar da her çocuğun birbirinden farklı oluşu, kardeş kavgalarının temel nedenidir. Küçük yaşlarda anne-babayı paylaşmak çok zorken büyüdükçe bunun yerini evdeki; televizyon, laptop, tablet, cep telefonu gibi ürünleri paylaşamama alır; kavgalar da bundan dolayı olur. Her çocuğun evde kendi alanını korumak istemesi ve/veya diğer kardeşin alanına zarar vermesi yine genel olarak sayabileceğimiz nedenlerdir. Çocuklar büyüdükçe aralarında fikir ayrılıkları, yaşama biçimleri, seçimler; kavgaların baş nedeni haline gelir. 


Yaş farkı azsa daha çok kavga çıkar

Kardeş kavgaları genellikle küçük yaşlarda şiddetlidir. Aralarındaki yaş farkının azlığı daha çok kavga çıkmasına neden olur. Bu yüzden çocuklar arasında mümkünse 5-6 yaş gibi bir fark olması önerilmez. Beklenen; yaşların büyümesiyle beraber, kardeşlerin birbirini daha iyi tolere edebilmeleri. Ancak kardeş kavgaları bir ömür de devam edebilir. Ayrıca aynı cinsiyette olanların daha fazla kavga ettikleri bilinen bir gerçek.

Kavgada taraf olmayın!

Kardeş kavgaları kaçınılmaz bir durum olduğu için öncellikle ebeveynler bunun normal bir durum olduğunu kabul etmeliler. Kavgalarda taraf tutmamak ve hakem olmamak son derece önemli. Evdeki kavgalarda bazen; annenin bir çocuğun tarafını, babanın diğer çocuğun tarafını tuttuğunu görürüz. Bu yanlış bir tutumdur.

Çocuklarınız size güvenmek ister

Ayrıca çocukları birbiriyle kıyaslamak, “sen abisin/ablasın” gibi kardeşle ilgili ağır sorumluluk vermekten kaçınmak gerekir. Her çocuğun mevcut yeteneğini ve iyi yaptığı şeylerin değerini vurgulamalıyız. Çocuklar sizin adil olduğunuzu bilmek ve güvenmek ister. Çocukların güven duygularını zedelememek için en adil biçimde davranmaya çalışmak gerekir.
Anne babaların çocuklarını; birbirleri hakkındaki şikayetlerini değil; birbirleri hakkındaki rahatsız eden duygularını konuşmaları konusunda yönlendirmeliler. Böylece çocuk şikayetten ziyade hem duygularını ifade etmeyi, hem de doğru bir şekilde bu negatif duygularla başa çıkabilmeyi öğrenir.

Şiddete tolerans göstermeyin

Ebeveynlerin bilmesi gereken şey; kardeş kavgalarını ya da kardeş kıskançlığını yok edemeyecekleri ama çocuklara bu duyguları denetlemeyi kazandırabilecekleridir. Şiddete en başından itibaren hiç tolerans göstermemek, ceza verilmesi gereken durumlarda, çocukların yaşlarına uygun cezaları, mutlaka nedenlerini anlatarak vermek gerekir. Cezayı bozmak ya da ceza kararından dönmek son derece sakıncalıdır. Çocuk bu durumu görünce anne-babayı manipule etmeyi öğrenecek ve dolayısıyla davranışlarını değiştirmeyecektir. Eğer kardeşler arası bu kavgalar; çocuklardan birinin uyumunu bozar da depresyon ve kaygı gibi bir durum oluşursa mutlaka çocuklarla çalışan bir ruh sağlığı uzmanından yardım alınmalıdır.

Büyüdükçe kardeşler arası bağlılık artar

Kardeş kavgaları önlemeyecek durumlardır ve çocuk gelişimini normal bir parçasıdır. Küçükken kardeş sahibi olmak oldukça kötü bir olgu olarak tanımlanırken, büyüdükçe kardeşler arası bağlılığının arttığı, yetişkinlikte ise kardeş sahibi olmaktan memnuniyet duyulduğu bilinen bir gerçektir. Yaşla beraber paylaşımlar arttıkça kardeşlik güzel bir olgu haline gelir. Kardeş sahibi olmak önemlidir çünkü çoğunlukla dünyadaki en iyi dostunuz olur. Tabi ki her durumun istisnası vardır.

Kardeş sahibi olmak, “öteki” ile başa çıkmayı, kendini başkasına rağmen var edebilme duygusunu geliştirir. Paylaşmayı, sabretmeyi ve affetmeyi yine kardeşiniz sayesinde öğrenirsiniz. Küçükken bu kavgalar zor olsa da büyüdükçe kardeş sahibi olmak yaşama karşı sizi daha güvenli hale getirir. Toplumsallaşmanın ilk başladığı nokta kardeş ilişkileridir.